Een functieloze organisatie, levert meer op dan je denkt?

Al enige tijd loop ik met deze vraag te spelen en onlangs nog een leuke discussie met een zakelijke vriend hierover gevoerd.  En ondanks dat we er niet helemaal uit zijn gekomen liet hij mij wel weten dat ik hem aan het denken heb gezet over bepaalde aspecten (die ik hieronder ook zal benoemen) en waar hij actief mee aan de slag ging!

Een van de discussiepunten kwam voort uit zijn antwoord dat de medewerker zelf vraagt om een functiehuis omdat, zo zei hij, deze anders niet kan groeien.  Met een verbaasde blik keek ik hem aan en vroeg wat groeien volgens hem inhield.  Groeien in je functie naar een volgend niveau, schaal of functie-titel, bijvoorbeeld van tekenaar naar projectleider. Uiteraard eerst junior dan door groeien naar senior of zelfs naar projectmanager?  Waarbij hij ook meegaf dat de groei mede gemotiveerd wordt door het bijbehorende salaris.

In mijn beleving groeien mensen niet door een functie-titel of door geld (iemand zei ooit eens bezit leidt tot zorgen, maar dat is weer een heel ander verhaal, toch?) maar juist door dingen te doen waar ze goed in zijn en beter in willen worden. Ze groeien door erkenning en waardering van wat ze creëren, bereiken, bedenken, produceren of tot stand laten komen.  Het resultaat van de inspanningen die er toe doet, wat bijdraagt aan het totale plaatje of doel. Doen waar je goed in bent, waar je lol in hebt en waar je nog beter in wilt (en zal) worden, passend bij het vak waar je in zit of je bedrijf in vertegenwoordigd.  Vanuit je vak, opdracht of team is bekend wat geleverd moet gaan worden en als je nu eens aan iedereen die deel uitmaakt van het proces zal vragen wat hij of zij hierin wil betekenen, wil gaan doen wat zal er dan gebeuren?  Gaan mensen dan het onderdeel oppakken waar ze goed in zijn en met plezier samenwerken, elkaar steunen en zaken aanreiken om in gezamenlijkheid tot het beste resultaat te komen?  Zelfs onbewust volgens LEAN principes zonder wachttijden, verspilling en faalkosten? Mijn gesprekspartner kon het zich niet voorstellen, de mensen willen duidelijke afspraken in taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden – conform zijn of haar salaris.

Toen stelde ik hem de vraag om eens terug te gaan naar het moment van alle medewerkers die na sollicitatie te horen kregen dat ze waren aangenomen, met name de mensen die vanuit een opleiding kwamen.  Herinner je je nog met welke passie, energie, motivatie, betrokkenheid en gretigheid aan de slag wilden gaan.  (beste lezer denk zelf eens terug aan je eerste echte grote baan, toen je horen kreeg dat je de baan had, wie belde je het eerst, hoe blij en trots was je?)

Vervolgens vroeg ik  hem om dezelfde personen die inmiddels de nodige jaren bij hem werkte, zelfs doorgegroeid zijn naar een hogere functie-titel, hoe enthousiast en blij ze nu nog zijn?  Sterker nog past die nieuwe taak, verantwoordelijkheid en bevoegdheid goed bij hen?  Of hebben ze een stuk van hun kracht verloren omdat ze niet meer doen waar ze goed in zijn of energie uit halen?

Wat is groei?  Wat is beloning?

Natuurlijk begrijp ik dat geld voor een ieder van ons ook het middel is om zaken te financieren, ons huis, de opleiding van de kinderen – zelfs het halfje bruin bij de bakker.  En ja als we meer verdienen zullen we het met bepaalde zaken makkelijker hebben.  Geld maakt niet gelukkig, maar gelukkig maken ze wel geld heb ik wel eens gehoord en dat is zo.

Maar hebben we dan echt een functiehuis nodig om van tijd tot tijd meer salaris te kunnen krijgen?

Nee ik heb op dit moment ook niet direct een passend antwoord op de vele vragen over een “rechtvaardig” systeem van uitbetaling. Diverse onderzoeken laten duidelijk zien dat we in een nieuwe tijdperk terecht zijn gekomen, een tijdperk waar andere waarden belangrijk zijn dan enkel beloning in de vorm van geld (of bitcoins).

Ik denk dat het steeds belangrijker wordt dat we hierover gaan nadenken.  Sowieso is er nu al beweging gaande qua organisatie structuren (zelfsturende organisatiies), drijfveren en beleving van de nieuwe generatie die begint met werken.

Een hiërarchische organisatie structuur wint het al lang niet meer,  overal wordt steeds duidelijker dat er een structuur nodig is die de betrokkenheid en zelfstandigheid van de medewerkers aanmoedigt.  Dit vraagt om een andere aanpak van uw beleid (missie-visie), communicatie en leiderschap.  Op korte termijn zal het vooral inspanning, tijd en geld kosten maar al spoedig zal u merken dat deze investering op alle fronten meer opbrengt dan het kost.

Zet Koers naar lange termijn visie en kom als team in beweging!

[social_share style=”bar” align=”horizontal” heading_align=”inline” text=”” heading=”” facebook=”1″ twitter=”1″ google_plus=”0″ linkedin=”1″ pinterest=”0″ link=”” /]

Deel dit artikel .....

Samenwerking met
Aangesloten bij
Scroll naar boven